De familie Gravoski

Het stoute meisje heeft mij na die nacht veel proberen bellen maar ik nam nooit op. Ik was heel kwaad op haar en ik wou haar vergeten. Ik woon al een tijdje in dit pand maar had nooit vriendschappen gesloten met mijn buren. Tot het moment dat Simon en Elena Gravoski recht tegenover mij kwamen wonen. Ik hielp hen met het verbouwen van hun spullen en zo was er al snel een vriendschap ontstaan. Simon en Elena hebben een Vietnamese jongen geadopteerd Yilal. Hij is stom, dat wil zeggen dat hij niet kon praten. Dit komt niet door een afwijking aan zijn stembanden, maar door een trauma dat hij opliep toen hij klein was.

Yilal wou heel graag een televisie, omdat al zijn vrienden er één hadden. Zijn ouders waren daar niet mee akkoord, dus stelde ik voor dat hij elke avond na zijn huiswerk bij mij even tv mocht komen kijken. Hij kwam elke avond bij mij op bezoek. Toen ik voor een contract voor een tijdje naar Brussel moest, liet ik de sleutel van mijn appartement achter bij de Gravoski’s. Zodat Yilal ‘s avonds zijn programma kon komen kijken. Toen ik terugkwam schreef Yilal op zijn leitje, dat rond zijn nek hing voor als hij iets wou zeggen, dat het stoute meisje had gebeld. Ze heeft me nog enkele keren proberen bellen, maar ik nam niet op.Elena en Simon hoorden van het stoute meisje en ze wouden er alles over weten. Dus op een avond toen ik bij hen koffie ging gaan drinken, vertelde ik hen het verhaal met alle details. Ze zeiden dat het een ware liefdesgeschiedenis is en dat ik het volgende telefoontje moet opnemen.

Toen ik haar aan de lijn had zei ze dat ze al een tijdje in Parijs is en dat ze mij dringend wou spreken. Ik gaf haar dus een half uurtje om haar verhaal te vertellen. Ze was helemaal niet meer zo mooi gekleed en het leek wel of ze arm was. Ze zei dat ze een aantal keer dacht dat ze dood ging. Zo kwam ze in de gevangenis van Lagos terecht door één van de zaakjes die ze voor Fukuda moest doen. Ze zei dat ze daar verkracht werd door heel wat politiemannen, maar toen ze dit vertelde aan Fukuda heeft hij haar de laan uitgestuurd omdat hij dacht dat ze besmet was met aids. Zo is ze in Parijs komen wonen maar was ze erg verzwakt. Ze vroeg me om af en toe eens te mogen babbelen met mij omdat ze haar verschrikkelijk eenzaam voelde, ik zei dat het goed was. We hebben nog een uurtje zitten babbelen en toen we vertrokken zei ze dat ze me ging bellen om af te spreken.

Ons volgende afspraakje was zo’n acht dagen later, we spraken af om samen iets te gaan eten. Op het einde van de avond was ze zo zwak dat ze geen kracht meer had om op haar benen te staan. Ik droeg haar naar de taxi en nam haar mee naar mijn huis. Elena is verpleegster en ik vroeg haar om even te kijken naar het stoute meisje. Elena zei dat ze dringend naar een ziekenhuis moest voor onderzoeken, maar ze ging het zelf regelen zodat het niet teveel kostte.

Na haar ziekenhuis opname en na een operatie aan één van de verwondingen die ze had opgelopen, moest ze naar een psychiatrische instelling om van haar trauma’s en angsten verlost te worden. Na vier weken was ze zo goed als helemaal terug in orde en bleef ze nog even bij mij wonen. Zo had ze een goeie band met Yilal opgebouwd, ze damde met hem en ze keken samen tv. Het stoute meisje heeft verschillende valse paspoorten dus raakte ze heel moeilijk aan werk. Elena en Simon stelde voor dat we met elkaar trouwden dan kreeg ze een paspoort onder mijn naam. Ik heb het haar enkele keren gevraagd maar ze zei dat ze er nog moest over denken. Ze zorgde ervoor dat Yilal begon te praten, hij gebruikte nog veel zijn leitje maar beetje bij beetje zou hij wel evolueren.

Toen Simon de kans kreeg om voor 2 jaar naar New Jersey te gaan samen met zijn gezin, moest hij geen twee keer denken. Ze zochten werk voor Elena en zaten al snel op het vliegtuig, het afscheid was wel zwaar. Ik was zo gehecht geraakt aan hen en aan Yilal. Ook het stoute meisje ging haar vriendje heel hard missen en omgekeerd. Ik had een nieuw contract gekregen waarvoor ik enkele dagen naar buitenland moest. Ik gaf haar het telefoonnummer van mijn hotel zodat ze elke avond kon bellen. We hebben één keer gebeld en daarna belde ze mij niet meer. Ik besloot om zelf naar mijn appartement te bellen, maar daar nam niemand op. Ook de dagen daarna nam ze nooit de telefoon op.

De dag dat mijn contract was afgelopen, nam ik het eerste vliegtuig terug naar Parijs. Toen ik in Parijs aankwam lag er een briefje op mijn bed dat ze me weer verlaten had, na alles wat ik voor haar gedaan had. Die avond zag ik het niet meer zitten. Ik ging op de brug staan en wou springen om zo in de Seine te verdrinken, zodat ik nooit meer moest leiden door mijn liefde voor haar. Tot ik opeens twee handen voelde die me tegenhielden, de handen van een zatte clochard met een fles wijn in zijn handen. Hij zei dat ik ervan moest drinken en dan liep hij door. Ik besloot dan maar terug naar huis te gaan. Ik lag op mijn bed toen er opeens iemand op de deur klopte. Ik deed open en daar stond ze dan, het stoute meisje was terug. Ik was eerst heel kwaad maar dat ging weg toen we op bed lagen en ze me begon te kussen. Ze zei dat ze met me wil trouwen om zo een geldig paspoort te kunnen krijgen, maar niet uit liefde. En dat ze met mij wil samenwonen en werk zoeken zodat ze mee het huishouden kan betalen.