Literatuuractua

Artikel 1 oktober 2015

Markering: zie foto

Samenvatting:

De Zweedse auteur Henning Mankell is overleden op 68-jarige leeftijd aan longkanker. Dit gebeurde op 5 oktober. Hij was wereldwijd bekend door zijn misdaadverhalen. Samen met het schrijven van thrillers leidde hij ook een theatergezelschap en schreef hij kinderboeken en reguliere romans. De laatste roman die hij geschreven heeft is Zweedse Laarzen. In dit boek kondigde hij zijn overlijden al een beetje aan. De laatste regels in het boek is: “Het is al laat in augustus. Binnenkort zou het herfst zijn. Maar het donker beangstigde mij niet meer.” Zweedse Laarzen is een vervolg op Italiaanse Schoenen, een boek dat uitkwam in 2008.

Bronvermelding:

• Vervoort, J. (6/10/2015). Mankell over leven en dood. Het Nieuwsblad, p.26

Verwerking:

Als verwerking heb ik een collage gemaakt van de covers van enkele boeken die Mankell geschreven heeft.

Artikel 2 november 2015

Markering: zie foto

Samenvatting:

Op de boekenbeurs zijn er weer van alle soorten en genres van boeken verkocht, maar de meest verkochte thriller is Icarus van Deon Meyer. Het boek gaat over een speurder die vecht tegen zijn alcoholverslaving. De dood van Richter wordt onderzocht, er blijkt een internetbedrijf te zijn die voor veel geld alibi’s verkoopt. De eigenaar van een wijndomain bezorgt de speurders enkele feiten die misschien kunnen helpen bij het oplossen van de dood van Richter. De thrillers van Meyer zijn spannend en grote literatuur. In zijn verhalen geeft hij op een subtiele manier commentaar op de Zuid-Afrikaanse samenleving en gebruikt vaak een snuifje ironie. Hierdoor is dit de beste misdaadroman van dit najaar.

Bronvermelding:

• Vervoort, J. (12/11/2015). De speurder en de draak. Het Nieuwsblad, p.25
• Deon Meyer (2015). Geraadpleegd op 26/11/2015 via https://nl.wikipedia.org/wiki/Deon_Meyer

Verwerking:

Als verwerking heb ik een bibliografie geschreven van Deon Meyer.

Bibliografie:

• 1994: Wie met vuur speel
• 1996: Feniks
• 1997: Bottervisse in die jêm: 13 kortverhalen
• 2000: Orion (dit boek is ooit bewerkt voor de Zuid-Afrikaanse televisie)
• 2002: Proteus
• 2007: Onzichtbaar
• 2009: Transito (dit is een serie geschreven voor televisie)
• 2010: Karoonag en ander verhalen
• 2010: Spoor

Hij heeft ook een Benny Griessel-serie geschreven onderverdeelt in 5 boeken:

• 2004: Infanta
• 2009: 13 Uur
• 2011: 7 Dagen
• 2013: Cobra
• 2015: Icarus

Artikel 3 januari 2016

      Markering: zie foto

      Samenvatting:
De Engelse Holly Seddon heeft een boek geschreven dat net is uitgegeven. Het is het debuut van Holly Seddon. Het boek heeft veel gelijkenissen met Het meisje in de trein waardoor het een populair boek is voor mensen die van thrillers houden. Het gaat over een meisje Amy die vijftien jaargeleden is aangerand en in een coma ligt. Dan is er Alexandra die haar op de zaak rond Amy gaat storten waarbij ze verschillende kennissen van Amy gaat ondervragen. De oplossing blijft lang geheim waardoor het een spannend boek is en er op het einde een kleine verrassing is.

      Bronvermelding:

• Vervoort, J. (16/01/2016). Het geheim van Amy. Het Nieuwsblad, p. 21

      Verwerking:
Als verwerking heb ik deze keer gekozen om de achterflap van het boek Hou je adem in weer te geven en er mijn verwachtingen van te beschrijven.

      Achterflap:

      Amy Stenvenson was vijftien toen ze werd aangevallen en voor dood werd achtergelaten in een park niet ver van haar huis. De dader is nooit opgepakt. Vijftien jaar later ligt ze nog altijd in coma. Ze is een kasplantje – niet in staat zich te verroeren of te spreken – en haar artsen kunnen niet met zekerheid vaststellen of ze zich bewust is van haar omgeving…

      Alex Dale is net zo oud als Amy en groeide niet ver van haar vandaan op. Ze is journalist, maar ook zij heeft haar eigen leven nauwelijks in de hand. Tijdens de research voor een artikel over een ziekenhuis stuit ze op Amy, en voor het eerst in jaren heeft ze zin om zich op een zaak te storten. Maar wanneer ze dieper graaft, raakt ze in gevaar, net als Amy toentertijd…

      Verwachtingen:

      Ik denk dat het een mooi verhaal is. Een vriendin van mij heeft Het meisje in de trein gelezen en zij vertelde mij dat het echt een goed boek is. Het is een spannend en zeker aan te raden boek zei ze. Dus ik denk dat dit boek zeker ook een leuk verhaal zal bevatten. Deze schrijver is denk ik heel goed in het schrijven van thrillers. Ik zal dit dan ook eens proberen testen en een boek van haar lezen binnenkort.

Artikel 4 februari 2016

      Markering: zie foto

      Samenvatting:

      Het artikel gaat over het boek Vlees. Het is het dertigste boek van Luc Deflo. Het is een hard en direct verhaal doordat hij alles schrijft zo als het in de realiteit gaat. Hij heeft zijn verhaal gebaseerd op een drama dat zich in de VS heeft afgespeeld. Het ging over een man die in behandeling was voor psychiatrische problemen en verschillende vrouwen. Op het internet kan je alle details over een drama vinden. Het verhaal in Vlees gaat over een geesteszieke man die zijn slachtoffers terroriseert. Het lijkt een horrorscenario, maar Deflo zegt dat hij dicht bij de realiteit zit. Moorden zijn niet romantisch dus schrijft hij dit ook niet romantisch in zijn boeken.

      Bronvermelding:

• De Ruyck, J. (19/02/2016). Moord is nooit romantisch. Het Nieuwsblad, p.21

      Verwerking:

      Als verwerking heb ik deze keer gekozen om mijn eigen mening te geven.

      Ik vind dat hij gelijk heeft. Een moord is nu eenmaal niet romantisch dus moet je dat ook niet zo romantisch mogelijk in je boek proberen schrijven. Ik denk dat het verhaal wel spannend gaat zijn, maar op een andere manier dan andere misdaadverhalen. Hierin moet je meestal uitzoeken wie de moordenaar is en op het einde kom je dat dan meestal te weten. In Vlees weet je al meteen wie de moordenaar is, maar wordt het wel nog een spannend verhaal denk ik omdat je niet weet hoe hij de moord heeft gepleegd. Dit kan, denk ik, ook spannend zijn. Moest ik zo een verhaal lezen zou ik zeker willen weten hoe de moord gepleegd is. Aangezien Deflo in zijn boek niet rond de pot draait en de harde waarheid met gruwelijke details beschrijft denk ik dat het wel eens een spannend en leuk boek zou kunnen zijn om te lezen. Waar hij ook gelijk in heeft is dat men tegenwoordig al zoveel kan dat iedereen nu je telefoon of computer kan hacken waardoor niets meer veilig is. 

Artikel 5 november 2015

   Jeroen Brouwers wint ECI-Literatuurprijs voor "Het hout"

      do 12/11/2015 - 22:29

        Update: do 12/11/2015 - 22:55 Zico Saerens

        De Nederlandse schrijver Jeroen Brouwers heeft voor zijn boek "Het hout" de ECI-Literatuurprijs gewonnen, de vroegere AKO-Literatuurprijs. Hij krijgt 50.000 euro en een kunstwerk. "Hier had ik niet op gerekend", zegt hij.

        De uitreiking van de ECI-Literatuurprijs - de prijs voor het beste Nederlandstalige literaire boek - vond vanavond plaats in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag en was live te volgen in "Nieuwsuur" op de Nederlandse zender NPO 2. Brouwers zelf was niet aanwezig bij de uitreiking door zijn slechte gezondheid.

        De jury koos met "Het hout" volgens voorzitter Andrée van Es voor "een uitzonderlijk boek met meesterschap, stilistische brille, beklemming en verlossing". Na de bekendmaking werd live overgegaan naar Zutendaal, waar de schrijver een eerste reactie gaf vanuit zijn huis.
        "Ik voel veel vreugde. Dat geldbedrag komt zeer van pas. Hebt u dat bij", vroeg hij al lachend. "Ik had hier zeker niet op gerekend. Ik dacht dat ik wel een kans maakte, maar de andere genomineerden waren ook niet mis."

        De roman "Het hout" gaat over onderdrukking en seksueel misbruik op een katholiek jongensinternaat en haalde het van vijf andere kandidaten. Het gaat om Stephan Enter (“Compassie”), Mark Schaevers (“Orgelman”), Inge Schilperoord (“Muidhond”), P.F. Thomese (“De onderwaterzwemmer”) en Annelies Verbeke (“Dertig dagen”).

        Brouwers krijgt een beeld van Rengin Tumer en 50.000 euro. Vorig jaar ging de toen nog AKO-Literatuurprijs naar Stefan Hermans voor “Oorlog en terpentijn”.

      Markering: zie artikel hierboven

      Samenvatting:

      Jeroen Brouwers heeft de ECI-Literatuurprijs gewonnen voor zijn boek “Het hout”. De prijsuitreiking vond plaats in Den Haag in de Koninklijke Schouwburg en was ook live te volgen. Brouwers kon er niet bij zijn in Den Haag omwille van zijn slechte gezondheid. Ze zijn dan direct live naar zijn huis gegaan waar hij zijn eerste reactie kon geven. Hij was overspoelt met vreugde maar had niet verwacht dat hij zou winnen. De andere vijf kandidaten: Stephen Enter, Mark Schaevers, Inge Schilperoord, P.F. Thomese en Annelies Verbeke waren volgens hem ook niet mis. Brouwers’ boek gaat over een katholiek jongensinternaat waar onderdrukking en seksueel misbruik plaatsvindt. De prijs die Jeroen Brouwers krijgt is een beeld van Rengin Tumer en 50.000 euro.

      Bronvermelding:

• Saerens, Z. (12/11/2015). Jeroen Brouwers wint ECI-Literatuurprijs voor “Het hout”. Geraadpleegd op 28/03/2016 via http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/cultuur%2Ben%2Bmedia/kunsten/1.2495116
• Jeroen Brouwers (2016). Geraadpleegd op 28/03/2016 via https://nl.wikipedia.org/wiki/Jeroen_Brouwers

      Verwerking:

      Als verwerking heb ik enkele titels van de boeken die Jeroen Brouwers heeft geschreven verwerkt in een Wordle.

      Eventuele opdracht:

      Combineer de juiste woorden zodat je de titels vindt.

Artikel 6 april 2016

Shortlist Fintro Literatuurprijs kleurt oranje

     wo 06/04/2016 - 08:44 Alexander Verstraete, Pieterjan Huyghebaert

        Dit jaar zal de Fintro Literatuurprijs -de vroegere Gouden Boekenuil- niet naar een Vlaamse auteur gaan. Dat blijkt uit de shortlist die in "De ochtend" is bekendgemaakt. Op de lijst staan enkel Nederlandse auteurs. Opvallend: 3 van de 5 genomineerden zijn vrouwen.

        Op de longlist van de Fintro Literatuurprijs (voorheen de Gouden Boekenuil) stonden vijf Vlaamse auteurs: Saskia De Coster ("Wat alleen wij horen"), Chris De Stoop ("Dit is mijn hof"), Yves Petry ("Liefde bij wijze van spreken"), Annelies Verbeke ("Dertig dagen") en Peter Verhelst ("De kunst van het crashen").

        Geen van deze boeken heeft de shortlist gehaald, zo bleek vanmorgen bij de bekendmaking van de lijst in "De ochtend" op Radio 1. Vijf Nederlandse auteurs dingen wel nog steeds mee naar de prijs. Het gaat om Stephan Enter ("Compassie"), Connie Palmen ("Jij zegt het"), Hagar Peeters ("Malva"), Inge Schilperoord ("Muidhond") en P.F. Thomése ("De onderwaterzwemmer").

        "Op een of andere manier gaan alle boeken over liefde", zegt juryvoorzitster Kathleen Cools in "De ochtend". "We zijn ons er overigens erg van bewust dat er geen Vlamingen op de shortlist staan. Het zijn de boeken die komen bovendrijven, daar draait het ook echt om voor de jury." 3 van de 5 auteurs op de shortlist zijn vrouwen. "Dat is fijn om vast te stellen. 5 sterke boeken en 5 sterke vrouwelijke auteurs." Volgens Cools heeft nog nooit een vrouw de prijs gewonnen.

        De winnaar wordt op 5 juni bekendgemaakt. Zij of hij neemt 25.000 euro mee naar huis. Vorig jaar was Mark Schaevers nog de winnaar met zijn roman "De orgelman". Niña Weijers won toen de prijs van de lezersjury voor haar roman "De consequenties".

    Wat zegt de jury over de boeken?

     "Compassie" - Stephan Enter

    "Compassie" is meer dan een wrange satire over internetliefde

        In "Compassie" verhaalt Stephan Enter het verloop van hun korte relatie, in een uitgepuurd zorgvuldige stijl, zuiver van taal en subtiel van metaforiek. De gebeurtenissen zijn van een bedrieglijke eenvoud: de zelfzekere Frank is betoverd door de ogen, de esprit en de opgewektheid van de onervaren Jessica, maar knapt totaal af op haar lichaam, en die onverenigbaarheid tussen lichaam en geest hypothekeert een duurzame liefde.

       Toch is "Compassie" meer dan een wrange satire over internetliefde, waar in de eerste plaats beeldvorming en fantasie aan het paren slaan. De roman verkent de amoureuze zelfverblinding die de prille geliefde noch de blasé minnaar spaart. Zo belicht Enter in dit wonderlijke liefdesrelaas minder de gloed van de passie dan het strovuur van de compassie, die in de verrassende en indrukwekkende slotbladzijden de moraal van het verhaal schraagt.

     "Jij zegt het" - Connie Palmen

    In dit totaalboek gaat Palmen met haar passies en obsessies aan de slag

        Connie Palmen heeft een meesterproef toegevoegd aan haar reeds omvangrijke oeuvre over de tomeloze liefde. In "Jij zegt het" geeft ze stem aan de dichter Ted Hughes, wiens tumultueuze huwelijk met de dichteres Sylvia Plath noodlottig eindigde in haar zelfmoord. De dichter evoceert hun destructieve liefde in lyrisch proza, hooggestemd beladen met symboliek. Met zijn biecht probeert Hughes zijn vrouw recht te doen en vooral zijn eigen identiteit te heroveren. Die was immers opgelost in de door Plaths torment gedomineerde liefde, vervolgens versmoord door levenslange rouw en schuldgevoelens, en tenslotte gekaapt door biografen allerhande.

        Een soortgelijke "diefstal van het leven" is Connie Palmen zelf vanzelfsprekend zeer bekend, met "Jij zegt het" slecht ze dan ook de grenzen tussen roman, biografie en autobiografie. In dit totaalboek gaat Palmen met haar passies en obsessies aan de slag, er onvervaard inzicht, troost en ontroering uit purend en etalerend wat literatuur vermag.

     "Malva" - Hagar Peeters

    Het is een eigensoortige en heerlijk krankzinnige vertelling die alleen deze dichter en dochter had kunnen schrijven.

        Van de glorierijke dichter die Pablo Neruda was, weten we veel. Van de vader die hij niet wou zijn, weten we niets. In haar debuutroman "Malva" figureert dichteres Hagar Peeters als uitverkoren ghostwriter voor de verstoten en vergeten dochter van die dichter die zich roemvol inzette voor al wie verstoten en vergeten was. Met een dapper wakkere verbeelding geeft ze een grenzeloos podium aan de alwetende geest van een 8-jarige.

        De monoloog van Malva is geestig genereus en, dus, meedogenloos. Maar leest ook, misschien bovenal, als een aandoenlijke aanbevelingsbrief voor die dan toch nog meer gemiste dan gehate vader. Peeters schrijft het als de dochter van een vader die ze zelf tot haar twaalfde heeft moeten missen — alsof ze met haar roman de nazeurende pijs weg wil glimlachen, de pijn van niét gemist te worden. "Malva" is een geheel eigensoortige en heerlijk krankzinnige vertelling, die alleen deze dichter en dochter had kunnen schrijven.

    "Muidhond" - Inge Schilperoord

    Een heel pathologisch proces dat je volgt, geladen met elektriserende spanning.

        In "Muidhond" kruipt debutante Inge Schilperoord met een bijzonder inlevingsvermogen in het verwarde hoofd van Jonathan, een misantropische en breekbare dertiger, worstelend met zichzelf en zijn verboden pedofiele verlangens. Als hij bij gebrek aan bewijzen uit de gevangenis wordt ontslagen, wil hij zijn leven beteren en zich ruimhartig wijden aan de zorg voor zijn astmatische en alcoholische moeder, zijn oude hond, zijn doodzieke vis. En aan het aan haar lot overgelaten buurmeisje van tien.

        De zomer is broeierig, het kustdorpje claustrofobisch. Er hangt onheil in de ijle lucht, in een door het verval aangevreten decor voltrekt zich tergend traag een onafwendbaar drama. De beheerste beschrijving van een pathologisch proces is geladen met elektriserende spanning, die eenzaamheid en ontreddering tastbaar maakt. Ook werpt Schilperoord ongemakkelijke vragen op, over de kracht van onze impulsrijke inborst en de onontkoombare uitkomst van elke innerlijke strijd. Het onvermijdelijke noodlot, gevat in even gedurfde als bezwerende roman.

     "De onderwaterzwemmer" - P.F. Thomése

    Getuigt op elke bladzijde van een ongelofelijk fijnzinnig psychologisch inzicht.

        P.F. Thomése excelleert in "De onderwaterzwemmer" op alle literaire fronten. De roman is niet alleen geschreven in een zinderende stijl — of stijlen, want in elk van de drie delen bespeelt de schrijver een ander register — maar getuigt op elke bladzijde ook van een fijnzinnig psychologisch inzicht. Het driedelige drama draait om Tin, die als kind zijn vader verloor aan de sterke stroming in de rivier, zonder daar iets aan te kunnen doen. Die ervaring tekent zijn verdere leven: altijd is er schuld, en altijd dat niet te bezweren onvermogen om op beslissende momenten in te grijpen. Het maakt van hem een speelbal in de rampspoed die ‘m treft, iemand die alles overkomt en die niettemin schuldig is.

        In het navrante slotdeel lukt het Thomése Tin iets van een loutering te laten doormaken en hem met voldoende hoop achter te laten op de laatste bladzijde. Die indrukwekkende apotheose mag een huzarenstuk heten.

      Markering: zie artikel hierboven

      Samenvatting:

      Op 6 april werd op radio 1 in “De ochtend” de shortlist voor de Fintro Literatuurprijs onthuld. Op deze lijst staan enkel Nederlandse auteurs waarvan 3 van de 5 vrouwen zijn.
      De genomineerden zijn Stephan Enter met zijn boek Compassie, Connie Palmen met Jij zegt het, Hagar Peeters met de roman Malva, Inge Schilperoord met haar boek Muidhond en P.F. Thomèse met De onderwaterzwemmer.

      Wat wel opvallend is, is dat het dit jaar allemaal verhalen zijn over de liefde.
      De winnaar van de Fintro Literatuurprijs wordt bekendgemaakt op 5 juni. De prijs bestaat dit jaar uit 25.000 euro.

      In het artikel wordt ook een korte mening van de jury gegeven over de 5 genomineerde boeken.

      Bronvermelding:

•       Verstraete, A. ; Huyghebaert, P. (06/04/2016). Shortlist Fintro Literatuurprijs kleurt oranje. Geraadpleegd op 11/04/2016 via http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/cultuur%2Ben%2Bmedia/kunsten/1.2620861 
•       Gouden Boekenuil (2016). Geraadpleegd op 12/04/2016 via https://nl.wikipedia.org/wiki/Gouden_Boekenuil

     Verwerking:

      Als verwerking voor dit artikel ga ik hieronder alle winnaars van de verschillende soorten prijzen per jaar oplijsten van de afgelopen 10 jaar.

·        2005:

Literatuurprijs: Frank Westerman – El Negro en ik

Jeugdliteratuurprijs: Guus Kuijer – Het boek van alle dingen

Publieksprijs: Patricia De Martelaere – Het onverwachte antwoord

·        2006:

Literatuurprijs: Henk van Woerden – Ultramarijn

Jeugdliteratuurprijs: Floortje Zwigtman – Schijnbewegingen

Publieksprijs: Stefan Brijs – De engelenmaker

·        2007:

Literatuurprijs: Arnon Grunberg - Tirza

Jeugdliteratuurprijs: Marjolijn Hof – Een kleine kans

Publieksprijs: Dimitri Verhulst – De helaasheid der dingen

·        2008:

Literatuurprijs: Marc Reugenbrink - Het Grote Uitstel

Jeugdliteratuurprijs: Sabien Clement, Mieke Versyp en Pieter Gaudesaboos - Linus

Publieksprijs: Jeroen Brouwers – Datumloze dagen

·        2009:

Literatuurprijs: Robert Vuijstje – Alleen maar nette mensen

Jeugdliteratuurprijs: Peter Verhelst – Het geheim van de keel van de nachtegaal (illustraties van Carll Cneut)

Publieksprijs: Pia Jong – Lange dagen

Jeugdpublieksprijs: Els Beerten – Allemaal willen we de hemel

·        2010:

Literatuurprijs: Cees Nooteboom – ’s Nachts komen de vossen

Jeugdliteratuurprijs: Ditte Merle – Wild Verliefd

Publieksprijs: Tom Lanoye - Sprakeloos

Jeugdpublieksprijs: Marita de Sterck – De hondeneters

·        2011:

In dit jaar was er geen prijsuitreiking.

·        2012:

Gouden Boekenuil: David Pefko – Het voorseizoen

Prijs van de Lezersjury: Stephan Enter – Grip

·        2013:

Gouden Boekenuil: Oek de Jong – Pier en oceaan

Prijs van de Lezersjury: Tommy Wieringa – Dit zijn de namen

·        2014:

Gouden Boekenuil: Joost de Vries – De republiek

Prijs van de Lezersjury: Stefan Hertmans – Oorlog en terpentijn

·        2015:

Gouden Boekenuil: Mark Schaevers – Orgelman

Prijs van de Lezersjury: Nina Weijers – De consequenties

      Extra informatie:

      De namen van de literaire prijzen zijn veel veranderd. Van 1995 tot 1999 was er een prijs voor fictie, voor kinder- en jeugdboeken en voor non-fictie.

      Dit veranderde in 2000 naar de literatuurprijs, de jeugdliteratuurprijs en de publieksprijs. Hierbij werd in 2009 een prijs toegevoegd, namelijk: de jeugdpublieksprijs.

      In 2011 was er geen prijsuitreiking en vanaf 2012 werden de 2 literaire prijzen de Gouden Boekenuil en de Prijs van de Lezersjury genoemd.

      Vanaf dit jaar verandert de Gouden Boekenuil naar de Fintro Literatuurprijs.

Artikel 7 mei 2016

      Markering: zie foto

      Samenvatting:

      Nicci French is het pseudoniem voor het echtpaar Nicci Gerard en Sean French. Zij hebben samen acht misdaadromans geschreven waarvan Als het Zaterdag Wordt hun zesde roman is. De reeks begon vijf jaar geleden met Blauwe maandag en zo volgden er nog meer boeken. De titel van de boeken bevat altijd een naam van een weekdag. Het boek Als het Zaterdag Wordt gaat over Frieda Klein en Hannah Docherty. Hannah zit in de gevangenis omdat ze haar stiefvader, moeder en jongere broer heeft vermoord. Frieda twijfelt aan wat destijds ontrafelt werd waarbij ze andere mensen zenuwachtig maakt en zo zorgt dat ze haar willen afremmen. Frieda is zelf verkracht geweest en beschuldigt voor moord dus kan zich goed inleven in de situatie van Hannah. Het echtpaar beschrijft de gevolgen en diepe wonden heel duidelijk, wat het bewijs is waarom het exemplaar al vier miljoen keer is verkocht.

      Bronvermelding:

·                  Vervoort, J. (10/05/2016). De diepe wonden. Het Nieuwsblad, p.20

      Verwerking:

      Als verwerking ga ik mijn mening geven over dit artikel.

      Ik denk dat het wel een mooi boek gaat zijn met een goed verhaal. Het gaat wel een zwaar verhaal zijn waarschijnlijk omdat het over psychiatrische problemen, moorden en verkrachtingen gaat. Dit maakt het natuurlijk wel extra spannend en leuk om te lezen. Wat mij ook heel goed lijkt aan het boek is dat men de gevolgen en diepe wonden beschrijft. Zo kan de lezer zich goed inleven in het personage en meeleven met het verhaal. In het artikel staat dat er geen voorkennis van de andere boeken geëist is, maar ik denk wel dat je het boek beter gaat verstaan als je de verhalen ervoor ook leest. Het is tof dat de titel telkens een naam van een weekdag bevat en het verraste mij dat Nicci French eigenlijk 2 auteurs zijn. Ik denk dat ik het boek wel tof zou vinden om te lezen, maar ik lees niet graag dikke boeken en aangezien het 338 bladzijden heeft, denk ik dat ik het niet snel zal lezen.